1- بدانیم که زندگی همیشه عادلانه با ما برخورد نمی کند. آنچه مجبور به قبولش هستیم ، بپذیریم و مواردی را که قادر به تغییرشان هستیم تغییر دهیم.
 

2- قبل از انجام هر کاری درباره آن خوب فکر کنیم. یک لحظه بی دقتی سال ها پشیمانی و اندوه را به همراه می آورد.
 

3- در جست و جوی زیبائی موجود در زندگی ، طبیعت و مردم باشیم.
 

4- سپاسگذار دارائی های مادی خود ، مردم و لحظاتی که سپری می شوند ، باشیم.
 

5- تمام سعی و تلاش خود را برای بوجود آوردن سرگرمی های مفید به کار گیریم. این راه بهترین روش برای بوجود آوردن رشته های محبت بین دیگران و خودمان است و خاطرات زیبائی را ترسیم می نماید.
 

6- زمانی را به خود اختصاص دهیم و کاری را انجام دهیم که ار آن لذت می بریم و هیچ گونه احساس گناهی از انجام دادن آن نداشته باشیم.
 

7- دیگران را بدون قضاوت کردن درباره شان بپذیریم و بدانیم هر فرد با دیگری متفاوت است.
 

8- دیگران را ببخشیم ، زیرا دلخور بودن از دیگران بیشتر خود ما را می آزارد.
 

9- ذهن خودمان را برای دیده های جدید آماده کنیم و از سعی و تلاش نترسیم.
 

10- در ذهن خود برنامه هایی را تصور کنیم و به سوی چیزی که می خواهیم ، حرکت کنیم

 شما همان چیزی هستید که فکر میکنید شما همان چیزی هستید که فکر می کنید و در عین حال می توانید نیازهایتان را نیز احساس کنید. پس هدفی والا برای خود تعیین کنید و در راه تحقق آن نهایت تلاشتان را به کار ببندید.
 

تمامی احساسات، عقاید و دانش ما به افکار درونی مان ـ آگاهانه یا غیرآگاهانه ـ بستگی دارد و چه بدانیم یا ندانیم تحت کنترل هستیم و می توانیم مثبت یا منفی، مشتاق یا بی تفاوت، فعال یا غیرفعال باشیم.
 بزرگ ترین فرق بین مردم، رفتار و طرز برخورد آنان است. برای برخی، یادگیری لذتبخش و هیجان انگیز است، برای دیگران سخت و خسته کننده و برای بسیاری دیگر، یادگیری فقط کاری ضروری برای پیدا کردن شغلی مناسب محسوب می شود.
 رفتارها و طرز برخورد ما در حال حاضر عادت نامیده می شود که به علت دریافت بازخورد از طرف والدین، دوستان، جامعه و خودمان شکل می گیرد و در واقع تصویری است از ما وجهان ما.
 این رفتارها غالباً به وسیله گفتگوی درونی که مرتباً با خود ـ آگاهانه یا غیرآگاهانه ـ داریم، تقویت می شوند. در واقع اولین گام برای تغییررفتار، تغییر گفتگوی درونی ماست. یکی از روش های تغییر عبارت است از تعهد، کنترل وچالش.

باور کنید، که نیروی آدمی بی کران است.

باور کنید،هیچ کاری از اراده آدمی خارج نیست.

باور کنید، خورشید به خاطر شما طلوع می کند.

باور کنید،که از عشق آفریده شده ایدپس عشق را بیافرینید.

باور کنید، که خدا هیچ گاه از بندگانش نا امید نمی شود،ولی بندگان از او چرا.

باور کنید،لایق بودن هستید.

باور کنید،که اکنون مهم ترین لحظه است.

باور کنید،که روح شما  قدرت صعود به ماوراء را دارد.

باور کنید،که شما هم می توانید.

و تمام باورهای خود را از ته دل باور کنید،تا زندگی شما را باور کند.

شمع ها به آرامی می سوختند.فضا به قدری آرام بود که می توانستی صحبتهای آنها را بشنوی.

اولی گفت:من صلح هستم!با وجود این هیچ کس نمی تواندمرا برای همیشه روشن نگه دارد.من معتقدم که از بین میروم.

سپس شعله اش به سرعت کم شد و از بین رفت.

دومی گفت:من ایمان هستم!با این وجودمن هم ناچارا مدت زیادی روشن نمی مانم بنابراین معلوم نیست که چه مدت روشن باشم.

وقتی صحبتش تمام شدنسیم ملایمی بر آن وزید و شعله اش خاموش شد.

شمع سوم با ناراحتی گفت:من عشق هستم!و آن قدر قدرت ندارم که روشن بمانم.مردم مرا کنار میگذارند و اهمیت مرا درک نمی کنند.آن ها حتی عشق ورزیدن به نزدیکان را هم فراموش می کنند.

و کمی بعد او هم خاموش شد.

ناگهان....

پسری وارد اتاق شد و شمع های خاموش را دید و گفت: چرا خاموش شده اید؟قرار بود شما تا ابد روشن بمانید.

و با گفتن این جمله شروع کرد به گریه کردن.

سپس شمع چهارم گفت:نترس تا زمانی که من روشن هستم میتوانیم شمع های دیگر را دوباره روشن کنیم من  امید هستم!

کودک با چشمهای درخشان شمع امید را برداشت و شمع های دیگر را روشن کرد.

دوستان

چه خوب است که شمع امید هرگز در زندگیتان خاموش نشود.

هر یک از ما میتوانیم امید و ایمان و صلح و عشق را حفظ و نگهداری کنیم!!!!!!!!

دوستان سلام

زندگی دست مشت شده نیست،بلکه دستی است کاملا باز،ولی مردم از فکر این که زندگی چیزی اسرار آمیز است ـ اسرار پنهانی ـ لذت می برند.مردم برای پرهیز از پذیرش کوری خودشان،ایده اسرار پنهانی را خلق کرده اند.مردم میخواهند از پذیرش این واقعیت که کور هستندپرهیز کنندبجای این که بگویند من کور هستم می گویند زندگی اسراری دارد،بسیار پنهان و به آسانی در دسترس نیست و به تشرفی بزرگ نیاز دارد.

نظر شما دوستان چیست؟ خوشحال می شوم نظرتان را بدانم.