یک زن که عجایب پزشکی را به مبارزه طلبید و زندگی خود را در یک شُش آهنی سپری می کرد به علت قطع برق ماشینی که به نفس کشیدن وی کمک می‌کرد، جان سپرد.
Dianne Odell، شصت و یک ساله در یک لوله 7 فوتی فلزی زندگی می‌کرد از سه سالگی به بیماری فلج اطفال مبتلا شد.
برادر شوهرش می‌گوید: ما هرکاری که از دستمان برمی‌آمد انجام دادیم ولی نتوانستیم تنفسش را حفظ کنیم.
Dianne در چند ماه گذشته خیلی ضعیف شده بود و قدرت ادامه دادن را نداشت.
وی با اینکه درون یک شُش آهنی بستری شده بود به دبیرستان رفت، دیپلم گرفت و حتی دروس دانشگاه را گذراند و یک کتاب نوشت!
شُش آهنی یا تهویه فشار منفی اولین بار در سال 1920 استفاده شد. آنها به وسیله تولید فشار روی شُش‌ها سبب منقبض و منبسط شدن آنها می‌شدند و بیمار میتوانست نفس بکشد.
شُش آهنی شبیه کسانی است که در یک خوابگاه لوله‌ای شکل با یک در پوش در قسمت گردن، قرار می‌گرفتند.
بیمار به پشت دراز می‌کشید و فقط سرش بدون سرپوش در معرض دید بود و میتوانست از طریق یک آیینه زاویه‌دار تماس چشمی با بازدید کننده‌ها بر قرار کند.
Odell که توسط والدینش و دیگر اعضای خانواده‌اش نگهداری میشد با یک تلویزیون که از طریق دمیدن در یک لوله کوچک و روی یک کامپیوتر که با صدا کار می‌کرد ارتباط برقرار می‌نمود.
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
